sigma 24-70 almamla anlamsızlaşan 18-55 imin içini açtım.
İlk olarak beni bir elektronik devre karşıladı, oha lan way canına falan diyordumki; çok güzel birşey gördüm; zoom yaptıkça makinanın hangi mm de olduğunu makina anlasın diye için eski kurmalı müzik kutularındaki mekanik gibi bir sistem yapmışlar, çok hoşuma gitti.
Ayrıca elimi hiç sürmediğim camlarıda elledim. Özellikle lensin arka tarafındaki o bombeli optiğe deymeyi çok istiyodum, onu bi güzel elledim, orgazmın doruklarına falan ulaştım. Bir fotocunun lensini elleyememesi ne acıdır anlatamam..
Neyse rahatladım, sanki o lensi parçalamam gerekiyormuş gibi.
1 yorum:
Her fotoğrafçı hayatında bir kez lens parçalamalı.
ahahah...
Yorum Gönder