Return to hogwarts'ı izledim şimdi.
20 yılı geçmiş ilk filmden bugüne.
Ben bu serinin filmleri ve kitaplarıyla bağlandım hayata çoğu zaman, bir çok güzel özel anılarım, arkadaşım oldu sayesinde. Bir çok korkunç, üzücü anımda teselli oldu.
20 yıl nasıl da geçmiş,
1. filme nasıl okuldan arkadaşlarımla gittiğimi hatırlıyorum. Ön yargılıydım biraz, tv'e çok reklamı döndüğü için.
2. filme nasıl Harun'la gittiğimi, Emma Watson'a aşık olduğumu, film çıkışı Ankamall'den (o zamanki adıyla migros avm) çıkıp koştur koştur maltepe pazarına Chamber of Secrets'ın oyununu almaya gittiğimizi, ucu ucuna tezgahlar kapanırken aldığımızı, o zaman yaşadığımız felaket, küçük, kötü eve gelip, bilgisayarıma oyunu kurarken "acaba çalıştıracak mı" korkumu, çalıştırdığındaki heyecanımı, oynarkenki sevincimi hatırlıyorum.
3. filmin setinden sızan fotoğrafları nasıl sihirbaslasin.net'ten takip ettiğimi, filme yine Harunla nasıl gittiğimi hatırlıyorum.
4. Film için üniversite hazırlıkta filmin çıkacağı Cuma günü nasıl okul çıkışı sinemaya tek başıma gittiğimi, filmden önce McDonald's dan bicmac menü yediğimi, introda salonun nasıl alkışlamaya çığlık atmaya başladığını hatırlıyorum. Ertesi gün Tunayla tekrar gittiğimi de hatırlıyorum. Pazar günü de dersanesi sabahtan olan Harun'la tekrar gittiğimi de.
5. Film çıktığında parçası olduğum, 7. ve son kitabın amatör çevirisini yapan YoldaşlıkHP gurubundaki toplu msn konuşmalarını hatırlıyorum. Filmden gelip heyecanla yazdığımızı.
Sonrasında kitabın Türkçesi resmi olarak da çıktığında utopyam.com'daki tayfa ile buluşup kitaplarımızı aldığımız, ortadünya kafeye gidip sohbet ettiğimizi, sonrada nedjima'da sırayla kitabın girişini, sırayla bölüm bölüm okuduğumuzu hatırlıyorum
6. Filmin ilk gece yarısı gösterimini hatırlıyorum, akşamüstü "çok nadir bir süreç olarak :D" o zamanki kız arkadaşımla buluşup, sonrada harunun çalıştığı bara. Sonra birlikte başka bir bara geçip saatin gelmesini beklediğimizi, orda lafa dalıp geciktiğimizi, koştura koştura gittiğimizi, bir noktada benim kız arkadaşım ve harunu geride bırakıp filme yetişmeye çalıştığımı :D
7. Kitabın ilk filmine yine ilk gece yarısı seansa gittiğimizi (burada enteresan veya özel bir şey yoktu yazacak :D ) O güne dair hatırladığım detay, öğlen vadide koşuyordum, hem sevinçle hem bitiyor artık diye sinirle.
Ve son film. Yine ilk gece yarısı seansı. Eve dönüşümü hatırlıyorum bir sürü bira almıştım, çok büyük bir boşluktaydım, artık bekleyeceğim bir şey kalmamıştı seriyle ilgili ne kitap ne film. Çok tuhaftı, sonunda bitmişti.
O dönem aşık olduğum kız yazın İstanbuldaydı, Onla görüşmek için istanbula gidecektim, O senenin ilkbaharında Mehmetle çektiğimiz kısafilm ödül almıştı, ordan payım olan parayı ona harcadım, istanbula gittim, o kızla görüştüm ve bir kez de onla izledim son filmi. çok güzel bir gündü, detayları 2011 yazılarım arasında bir yerlerdedir.
Neyse diyeceğim şu; Olay Harry Potter değil çoğunlukla, olay hayatı yaşamak paylaşmak, yalnız olmamak. Son yıllardaki en büyük eksikliğim. Geçmişe yönelik nostaljideki görmezden geldiğim sebep sanırım.
