08 Eylül 2011

Batman

Dün gece kendime sallama çay yaptım, odama gidiyordum ki koridorda önümden bir şey geçti uçarak, ilk başta tırstım geri çekildim mutfağa :D Kapıyıda azcık aralık bıraktım görmeye çalıştım aradan ney o diye :D

Sonra Hollywood yapımı her korku filminde olan bir klişeyi bizzat yaşadım; Buzlu camın arkasından düşmanımın silüetini gördüm! Neyse baktım onu o an açık olan tek cam olan oturma odası camına yöneltmek için yapabileceğim bir şey yok, bende hızlıca odama geçtim :D Sabah hala duruyorsa, annem düşünsün artık diyerek :D
Sabah anneme "evde olmaması gereken bir şey gördün mü" dedim. Yoo dedi, bende "gece yarasa girmiş, demek çıkmış" diye kapattım konuyu.

Ama her şey daha yeni başlıyordu! Bana ilk görünmesinden tam 24 saat sonra asıl saldırısını gerçekleştirdi hain kanatlı fare!

Saat Gece 03.00
Yer Odam :D
Aktivite; Resident Evil Apocalypse izliyorum.

Görüş alanımın en ucunda, odamın diğer köşesinde bir karartı belirip kayboldu... Onu görmeme gerek yoktu! Kim olduğunu ve ne istediğini biliyordum. Ve bu kez beni kendi alanımda yakalamıştı, kendimi en güvenli hissettiğim yerde tuzağa düşürülmüştüm. Ve en acı şeyi yaptım :( Odamı terkettim ve çıkarken kapımı arkamdan kapadım :'(
Ama odamı ona bırakmayacaktım! Kararlıydım!

Gittim mutfak balkonunun ışığını açtım, geri kalan tüm ışıklar kapalıydı zaten evde. Sonra odamın kapısını açıp, banyoya pusuya yattım, yolu gözlemeye başladım. Kapıyı açar açmaz çıktı zaten odamdan, direk ışığa doğru gitti ve yaklaşık 24 saat süren birlikteliğimiz son buldu.

Yani tamam o beni korkuttu bende onu korkuttum ama çok şey paylaştık sanıyorum birlikte geçirdiğimiz bir günde. Mesela ben tüm yarasaların vampire dönüşemeceğini öğrendim mesela ondan, Eminim onun açısından da güzel ve faydalı bir deneyim olmuştur. Eğer kendisi bloğumu takip ediyorsa, herhangi bir kırgınlık veya sinir beslemediğimi belirtmek isterim. Feysbuktan da eklicektim kendisini ama bulamadım.

1 yorum:

Nesnel İleti dedi ki...

dedim ben yatağının altında bekliyordur diye.

2024

Lan hayat güzel, eforsuz, mutlu olabiliyormuş. 2023 yılı biterken bunu hatırladım son iki aydır. Hep çekindiğim, korktuğum şeylere, bir kapı...