Bugün baya bir uzun süre sonra uzun gece yürüyüşü yaptım.
gece 11.30 gibi evden çıkıp, 1 saat civarı bir yürüyüş sonunda kuğulu parkta oturdum. kimse yoktu etrafta. Seviyorum Ankara'nın en kalabalık yerlerini bomboş görmeyi.
Eve geldim bir baktım deprem olmuş Kütahya'da. Yazık oradakilere de, bir yandan yağmur yağarsa siyanüre temas etmiş olacakmıyız korkusu, diğer yandan eve girersek altında kalırmıyız korkusu.
Neyse bende öyle mal gibiydim bugün, sabah yataktan çıkasım gelmedi, daha kalkmadan yorgun hissediyordum. Zaten neye elimi atsam ya erteleniyor, ya iptal oluyor, gidiyor.. Heralde bedenimde boşuna kasma bu aralar yat dinlen diyordu.
Neyse yarın kalkınca transform bunu izlerim bir umut dolar gaza gelirim, sonra birkaç güzel müzik falan... Neden daha iyi bir gün olmasın!
1 yorum:
şu ankarayı bizim bölüm hocaları gibin sevmem. lakin gecenin bi yarısı bomboş olmuyor mu, işte o zaman güzel oluyo bi tek kerata. daha da güzel değil. :)
Yorum Gönder