Sabahtan beri odamda bir karasinek dolanıyor. Ne zaman öldürmeye yeltensem kayboluyor mahlukat.
Bir ara iyice gaza geldim aldım terliğimi elime dolanıyorum odanın içinde; Gerizekalı sinek nereye konabilir, elimde tuttuğum ve kendi giyotini olacak terliğin altına.. Ben oha mala bak nereye kondu diye gülüp onu çarpacak yer ararken kaçtı tabi, sinek dediysek İ. melih gökçek kadar salak demedik...
Neyse biraz önce saat 2 sularında kendisini havada bir terlik darbesiyle haklı rahmetine kavuşturdum. Kişisel bir mesele değildi ama her savaşta olur böyle şeyler, sonuçta ben onu öldürmüş olabilirim ama o da psikloljik olarak beni çok yaralamış olabilir.
Onu öldürdüğüm için üzülüyorum. Ama bir canlının canını yediğim için değil; belkide onun türünden bir çok canlıyı bu dünyadan ayırmışımdır; Onun için üzülüyorum çünkü o savaştıklarımın en iyisiydi. Tüm gün benden gizlenmeyi ve doğru zamanlamayla dikkatimi dağıtmayı başardı, Belki bugün ben onu yendim ama, Cennete giden yolda onunla omuz omuza yürüyeceğimden hiç şüphem yok...
Ekleme: Onun anısına 7 gün sinek öldürmeyeceğim ve ailesi faydalansın diye mutfakta yemek artığı bırakacağım...
Ayrıca terliğin altına konmasınında tamamen psikolojik bir tuzak olduğunu şimdi anladım, onu küçümsememi istiyordu, bu sağyede avantaj sağlayacaktı, Aaaahh yüce tanrım neden beni bunu yapmak zorunda bıraktın ha? Neden ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder