Meğerse bu yazı benim söyleyemediğim şeyleri anlatıyormuş, hissettiğim şekliyle.
Ağzımdan çıkmasına izin veremediğim, beni sürekli dağıtan şeyleri anlatıyormuş. Ben o zaman, orada söyleseydim olmazdı. Ama şimdi burada yazınca olsaymış keşke. Değişkenler yokmuş meğerse burada.
Zamanın da, kişilerin de önemi yokmuş ki burada. Tarihi geri alıp, istediğim detayları, istediğim karakterleri silebilirmişim ayrım gözetmeden, adilce.
Bu yazı zamanları dondurup beni içlerine hapsetme yetkisinede sahipmiş meğerse. Bende boyun eğermişim halimden mutlu.
Meğerse yarından sonra duracakmış Ankara'ya sürekli yağan yağmurlar. Sıraylaymış meğerse herşey, biraz gökten, biraz göğe bakan insanlardan.
Meğerse ben bu yazıya noktayı koyduktan sonra mutlu olacakmışım, hiç bir idea kalmayacakmış kafamda düşündürecek, üzecek
1 yorum:
o son kelimenin sonuna noktayı koy ve mutlu ol dering.
Yorum Gönder