11 Yaşında okumuştum ilk Harry Potter kitabımı. Yaşım serinin başlangıcına çok yakın olduğundan fena sarmıştı o dönem. İşin tuhaf yanı sonradan daha fena sarması oldu.
Kitapları, filmleri, bilgisayar oyunları, internet forumları derken, baya bir girdim bu dünyanın içine. 1,2,3 derken bitti kitaplar. Her kitaptan aylar önce fikirler üretir, bir sonraki kitapta neler olacağını düşünür, daha çok var sona kim bilir neler olacak diye hayal kurardım. Boş kaldıkça, sıkkın olduğum dönemlerde veya acaba ne yapsam diyecek kadar boş vaktim olduğunda seriye yeniden başlar, yeniden okur yeniden izlerdim. Hani iyi günde kötü günde sığındığım bir şeydir =)
İki buçuk sene önce Harry Potter'ın son kitabı çıktığında, onu ilk olarak çevirip, Tüm fanların önüne sunan grubun bir parçası olma şansım olmuştu, o görevi hakkıyla yerine getiremesemde bir şekilde o projenin içinde olmak ve çıkan son Harry Potter kitabının bir parçası olmak çok özeldi.
Geldik 2010'a, artık bekleyecek kitap kalmadı ve dün 17.00 itibariyle geriye izleyebileceğim, bekleyebileceğim yanlızca 1 film kaldı. Bir an önce izlemek adına duyduğum heyecan mı daha fazla yoksa hiç bitmemesi için o sürecin uzamasını isteyen yanım mı bilmiyorum.
Tabi bir de Harry Potter hakkında hiç bir şey bilmeden "çocuk filmi(kitap olduğundan habersiz), klişe(aç da bir oku ondan sonra konuş)veya gelip geçici heves( dünya çapında 13 senedir? )" Diyenlerin dar görüşlülüğü ve bilgi edinmeden fikir sıçması konusuna şu parantezler dışında yorum yapmayacağım.
Bana kazandırdığı, arkadaşları, imkanları ve geçirttiği güzel zamanlar bir yana, 11 yaşında kitabı okuyup, gece yatağıma yatıp, sabah uyandığımda camımın önünde bir baykuş görmeyi hayal etmenin ne güzel bir duygu olduğunu öğrettiği için seviyorum bu seriyi.
Her ne kadar büyüyüp, kirlenip, iğrenç bir dünyada zorla savaştırılsak da, benim için dışarda bir yerlerde üstinde benim adım olan bir mektup taşıyan bir baykuş olduğunu düşünmek her zaman bana ihtiyaç duyduğum iyimserliği ve inancı sağlıyor. Sanırım o yüzden çok seviyorum bu seriyi, sadece geçmişimle alakalı olmadığı için.
2 yorum:
Hayal dünyasının sınırılarını kendimizin çizebileceğini gösteren ender kitaplardandır. Oldukça beğeniyorum keşke son olmasa idir: S üzücü:S
ne de güzel anlatmışsın ya valla harry potter sevgisi ancak böööyle anlatılabilirdi;)
bnde ne zaman umutsuz olsam yaptıgım ilk şey seriyi sil baştan tekrar okumaktı...harry nin bir baykuşun getrdgi mektupla değişen yaşamı gibi bnm yaşamımında ööle birdenbire değişeceğini düşünür mutlu olurdum...
ve hala bnde bekliorum birgün yolunu şaşıran bir baykuş gelip beni bulacak diye :):):)
Yorum Gönder