05 Nisan 2011

Açılmaz !

Aaa o değil benim eve dönüşümde değişik oldu ki,
Harunla Ceren ankaray'a gitti, bende Alperle dolmuşların oraya gittim, Alper kendi dolmuşuna gitti, bende kendiminkine gidiodum, dedim yürüyim..
Döndüm geri.
Kızılay, tunus, tunalı, güvenlik caddesi, hoşdere, vadi, dikmen güzergahlı bir yürüyüş sonucunda ilerleyen saatlerde eve vardım.
Haa tabi kuğulunun ordan geçerken mola verip kıtırdan kokoreç alıp parkta yemeyi ihmal etmedim!

Ama yürüme hikayem bittimi hayır..
Geldik bugüne;
Kızılayda halletmem gereken işler vardı annem yüzünden.
Dedim ki yürüyerek gideyim yine.
Başladım yürümeye tam meclis parkının içinden çıktım, doluyla karışık yağmur başladı herkes kaçıyo falan.. :D
Baktım ciddi ciddi yağıyor bende bir ankesörlü telefon tentesinin altına girdim.
Buradan ellerinde şemsiyeyle geçerken sırılsıklam olmuş bana muzur muzur bakıp gülen kızlara sesleniyorum: "Göte giren şemsiye açılmaz!"

Hiç yorum yok:

2024

Lan hayat güzel, eforsuz, mutlu olabiliyormuş. 2023 yılı biterken bunu hatırladım son iki aydır. Hep çekindiğim, korktuğum şeylere, bir kapı...