kar

Evde hasta yatmak yerine dışarı çıkıp harika oldum...
Desem heralde bir kaç kişi bu lafın bana ait olmadığını hatırlar, ama bende o lafı onurlandırdım bugün.
Okul tayfasıyla gezdik eğlendik, içtik, ettik şarkı söyledik bağırdık fln.. Sorunlarımıza lanet ettik, sorunlarımıza üzüldük, sorunlarımıza çözüm aradık, birbirimize gaz verdik, ama hiç birimiz gaza gelmedik, çünkü bu zamana kadar kendi problemlerimizi kendi mantığımızşa istediğimiz şekilde çözmek gerektiğini öğrendik :P öyle bir gece, bilindik rutin şeyler...
Gece 2 gibiydi dağıldık tunalı tarafında ayrıldı yollarımız :P
Ben taksiye binme niyetinde olsamda, lapa lapa yağan kara, etrafta hiç olmayan insanların ve kalabalığın hatırına yürüyeyim dedim..
Abartmıyorum eve gelene kadar sadece 2 insan gördüm.
Dışarısı bomboş, sokaklar, caddeler... Kar etrafa iyice yayılıyor tüm şehri kusursuz bir şekilde ele geçiriyor.. Ama ben inatla direnip ayak izi bırakmaya devam ediyorum. O kadar büyük bir güzelliğe şahitlik yapan az sayıda insandan olduğum için şanslıyım heralde. Yol boyunca tek başıma karın çıkartabileceği sesleri duydum, gaza geldim, coştum, taştım, etrafı kaplayan karları erittim, kendi sıcağımdan eriyip karlara karıştım, yok oldum, toparlandım, yeniden biçimlendim, aynı şekle geri girdim, bir şey değişmedi, sadece yoruldum...
Eve geldiğimde dışarda içtiğim biraları çoktan unutmuştum. Buz dolabına baktım.. Rakı şişesi :D Çok sevmem ama bi kadeh doldurdum, yanına bir iki bişey aldım. Böyle bir dışa vurum ihtiyacım vardı, Fotoğraf çeksem, bu saatte uğraşılcak iş değil, bende onun yerine iki şey yaptım, biri bu yazı; Diğeri başka bir tane, belki onuda zamanı gelince paylaşırım...

Kendime not: Fazla uzun ve saçma yazılar yazmaya, dışarı fazla tepki vermeye ve anlatmaya başladım. Bu konuya daha dikkat etmem lazım!